Hiç bütünleme sınavına girmeden bu dönemi de bitirdik ama buralara yazılar yazmak hiç içimden gelmedi. Ancak şimdi yazabiliyorum. Hiç kimseyle konuşmuyorum, arkadaşlarım çalışıyor diye onlarla da görüşemiyorum, hornet ve tinder gibi sosyal tanışma sitelerine bile girmiyorum. Kendimi soyutladım bazı şeylerden ama mutsuz değilim :)
Yazmıyorum diye gittim sanmayın aslında hep buralardaydım. Sevgiler...
Başarıların daim olur inşallah.
YanıtlaSilÇok sosyal biri misin, bilmiyorum ama arada soyutlanmak çok iyi oluyor. Düşünmek, bazı şeyleri değerlendirmek için bir zaman kazanabiliyoruz. Mutsuz olmadığına göre bu sana da iyi geldi herhâlde.
Sana da sevgiler... :)
Mutsuzum ama yazmak istemedim. İçimden ağlamak geliyor nedensizce :/ Sosyal biriyim ve sosyal olmadığım zamanlarda depresyona giriyorum.
SilNasıl mutluysan öyle olmaya çalışmalısın bence. Bu noktada tek sıkıntın sosyallikten uzak bir hayatının olmasıdır umarım. Ben de depresyon benzeri bir şey yaşamıştım. Yaşam enerjim çekilmiş gibi hissediyordum. Hiçbir şey yapmak istemiyordum. Hayatımdaki bazı şeyleri değiştirmemin faydası olmuştu. Seninki belki böyle bir şey değildir. Depresif ruh hâlinin nedeni sadece sosyal olamamaksa blogda bir şeyler yazarak biraz da olsa rahatlayabilirsin. En nihayetinde her şey senin elinde.
SilAile İçinde Yaşamak adlı yazında bana 23 Nisan 2015 günü "Yarın ilk iş bir yazı yazmak" deyip beni yaklaşık 4 aydır bekleten sevgili bloggerci :) Belkide gün anlayışımız farklıdır :D
YanıtlaSilbebeğim depresyondayım içimden yazmak gelmiyor hiç ayrıca yazacak yeni bir şeyim yok hep aynı maratonluk :( seviyorum seni öp beni sende :)
Sil